Jane Sarasohn-Kahn tarafından yazılan, California Sağlık Hizmetleri Vakfı’nın yayınladığı son rapora göre, dijital sağlıkla ilgili teknolojiler ve hizmetler, zayıf ve yetersiz hizmet alan toplumlara, potansiyel olarak çok büyük bir yardım sağlayabilir. Lakin, nadiren bu kitleye hitap edecek şekilde fiyatlandırılıyorlar.

Bunun yerine, dijital sağlık hizmeti sağlayanların, düşük gelir ve eğitim seviyesine sahip kişilere daha çok yönelmesi gerekiyor. Özellikle düşük gelir sahibi kişilerin, çalışma saatleri içerisinde, klasik yüz yüze yöntemiyle ulaşılmasının ve hizmet verilmesinin daha zor olduğunu söylüyor Sarasohn-Kahn.

Yaptığı araştırma sonucu, var olan teknolojilerden mesajlaşma sistemlerini, portalları, görüntülü iletişim, tele-tıp, pasif veri toplama hizmetlerini örnek veren Kahn, bu alanlarda ne tarz stratejiler izlenebileceğinden bahsetti. ”En büyük yanılgılardan biri, herkesin sürekli olarak kablosuz ağ erişimine sahip olduğunu zannetmek” dedi. Ayrıca kullanılan dilin sade ve anlaşılabilir olmasını vurguladı. Yaptığı bir alıntıya göre, anadili İspanyolca olan bir hasta, doktorunun ”once” (bir kere) diye söylediği ilacı, kendi dilinde anlayarak, günde 11 kere almış.

Özellikle, daha önceden bu hizmetleri alırken olumsuz tecrübeler yaşayan kişilerin güvenini tekrar kazanmak için çalışılması gerektiği söyleniyor. Kilise cemaat liderleri, doktorlar, eğitimciler ve belediye başkanları aracılığıyla, her kesime tanıdık yüzlerle yaklaşmanın bu konuda anahtar olduğu vurgulanıyor. Xavier Üniversitesi’nin eski gelişim ve yenilik şefi, Shawn Nason’ın dediğine göre, 2 farklı işte çalışan 4 çocuk sahibi bir anne, ”günde 10.000 adım yürü” gibi tavsiyelerle ilgilenmiyor. Bu tarz ekonomik durumu kötü olan vatandaşların, direkt olarak sağlıkla ilgili sorunlarının çözülmesi bekleniyor.

Son olarak, ücret temelli hizmetten yavaş yavaş uzaklaşılıp toplum temelli hizmete geçilmesini öneriyor Kahn. Zira bu kişiler, vergi verdikleri için, sağlık hizmetlerine dolaylı yoldan para ödüyorlar.